05.07.2019
Veče posvećeno tradiciji zdanja Doma Vojske Srbije
Na obnovljenoj krovnoj terasi Doma Vojske Srbije, 5. jula je održano veče posvećeno istoriji i tradiciji zdanja Doma Vojske Srbije, nekadašnjeg Ratničkog doma, i bogatoj umetničkoj zbirci koju baštini. Tom prilikom, predstavljena su dva izdanja Medija centra „Odbrana ” – foto-monografija „Ratnički dom”, autora Nikole Marića i Veljka Đurić, i katalog „Umetnička zbirka Doma Vojske Srbije”, koji su priredile istoričarke umetnosti Irina Tomić, Olivera Vukotić i Vera Grujić, pod vođstvom istoričara umetnosti Nikole Kusovca.Foto-monografija „Ratnički dom” osvetljava deo istorije organizovanja kulturnih događaja u vojsci od osnivanja prve Oficirske čitaonice sa kasinom (1882. u zgradi na Terazijama) zatim Doma oficira, koji je namenski izgrađen na Cvetnom trgu 1888. godine, a nastao razdvajanjem čitaonice i kasine, preko Doma oficira beogradskog garnizona, do izgradnje nekadašnjeg Ratničkog doma – danas Doma Vojske Srbije. Ideja o izradnji Ratničkog doma rođena je 1923. godine na inicijativu Udruženja Rezervnih oficira i Ratnika, a zgrada je izgrađena prema projektu profesora i arhitekata Jovana Jovanovića i Živojina Piperskog.
Dom je osnovan u spomen i slavu palih boraca u ratovima za oslobođenje i ujedinjenje od 1912. do 1918. godine u nameri da „bude večno i neugasivo ognjište ljubavi, na kome će se budući naraštaji zagrevati vernošću i viteškom službom svome kralju”.
– Zbog toga, mi, naslednici osnivača časopisa „Ratnik”, idejnog ishodišta pisane reči i naslednici neimara Ratničkog doma, vrednosnog uporišta svega što radimo, želeli smo da ovo veče posvetimo upravo ovom zdanju, njegovoj istoriji, koja je pratila sva vremena svog postojanja, ali i da progovorimo o blagu koje se u njemu nalazi, a koje je poslednjih decenija bilo retko dostupno javnosti i o kome se inače malo zna – rekao je direktor Medija centra „Odbrana”, pukovnik Stevica Karapandžin u pozdravnom govoru i istakao da su „Ratnički dom, kako se nekad zvao, ili Tvrđavu na pozorišnom trgu, kako se obično govorilo, zidali ratnici, sa željom da zauvek sačuvaju čast i slavu, izvojevanu u golgoti Velikog rata.
Ratnički dom nije bio samo kuća sećanja, kako je rekao pukovnik Karapandžin, već pre svega „kuća vojnog etosa, osim u one četiri nesrećne godine kada je postao središte Gestapoa za Balkan i mučilište rodoljuba”.
Foto-monografija prati i posleratni razvoj Doma, koji je od 1946. nosio naziv Centralni dom Jugoslovenske armije, od 1965. godine Dom Jugoslovenske narodne armije, od 1992. Centralni klub Vojske Jugoslavije, a od 2003. godine Centralni dom Vojske Srbije i Crne Gore. Današnji naziv Dom Vojske Srbije nosi od 2006. godine.
Na svečanosti posvećenoj istoriji i tradiciji ovog zdanja učestvovali su Umetnički ansambl Ministarstva odbrane "Stanislav Binički", Prvo beogradsko pevačko društvo i kantautor Nebojša Mastilović.
DOKUMENTA
FOTO GALERIJA
