09.06.2022
Okrugli sto o Kumanovskom sporazumu
Povodom 23 godine od okončanja NATO agresije na SRJ i potpisivanja kumanovskog Vojnotehničkog sporazuma, u organizaciji Beogradskog foruma za svet ravnopravnih i Kluba generala i admirala Srbije, u Domu Vojske Srbije održan je Okrugli sto, na kome su, kao uvodničari, učestvovali Živadin Jovanović, ministar inostranih poslova SRJ od 1998. do 2000. godine i generali Obrad Stevanović, dr Luka Kastratović i Miloš Đošan.Ističući da će NATO agresija u istoriji ostati upamćena kao prvi oružani sukob na evropskom tlu od kraja Drugog svetskog rata, izveden bez odobrenja i saglasnosti Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija, uz kršenje osnovnih principa međunarodnog prava, Povelje UN i Završnog dokumenta OEBS iz Helsinkija, diplomata Živadin Jovanović je podsetio da je agresija 19 zemalja NATO alijanse okončana mirovnim sporazumom koji čine tri, međusobno usklađena i povezana, dokumenta. To su Sporazum Milošević – Ahtisari - Černomirdin od 3. juna, Vojno- tehnički sporazum, potpisan 9. juna 1999. godine u Kumanovu i Rezolucije SBUN 1244 od 10. juna 1999. godine.
– Ovi dogovori nastali su nakon dvomesečnih pregovora u kojima su, uz posredništvo Rusije, učestvovali lideri SAD, Velike Britanije, Nemačke, Francuske, Italije, Finske, kao i OUN i EU. Tim dokumentima je potvrđeno poštovanje najvažnijeg interesa – suvereniteta i teritorijalnog integriteta SRJ, odnosno, Srbije kao pravne naslednice, a Pokrajina Kosovo i Metohija je stavljena pod mandat Ujedinjenih nacija, pod kojim se i danas nalazi. Utvrđeno je i pravo na slobodan i bezbedan povratak svih raseljenih i proteranih, uključujući i 250.000 Srba i drugih nealbanaca u njihove domove i na njihova imanja. Vreme, pa i najnovija eskalacija globalne napetosti, potvrdili su značaj ovih pravnih dokumenata. I upravo to svakodnevno pojačavanje pritisaka vodećih članica NATO i EU da se Srbija odrekne rezolucije SB UN 1244, da prizna nasilnu tvorevinu kao pravnu, potvrđuju vrednost veliki značaj ovog pravnog dokumenta, istakao je Jovanović.
O značaju Kumanovskog sporazuma govorio je i general Obrad Stevanović, tada u ulozi jednog od njegovih potpisnika. Ističući da se Sporazum ne može posmatrati izolovano od dokumenata na kojima je zasnovan i činjenice da nije potpisan s NATO već sa međunarodnim bezbednosnim snagama pod okriljem OUN, što govori da se ne radi o porazu Vojske SRJ, Stevanović je rekao da aktuelni problemi na KiM nisu posledica zaključenja Sporazuma, već njegovog nesprovođenja.
– Činjenica je da Vojnotehnički sporazum i Rezolucija 1244 i danas imaju karakter ključnih međunarodno-pravnih uporišta Srbije u naporima da Kosmet ostane u njenim granicama i da Srbi ostanu na Kosovu i Metohiji, naglasio je Stevanović.
O NATO agresiji na SRJ koja je trajala 78 dana i noći, značaju Kumanovskog sporazuma i Rezolucije 1244 govorio je i general-major u penziji dr Luka Kastratović koji je istakao da i posle 23 godine pojedine zemlje NATO alijanse vrše pritisak na Srbiju ističući da je agresija bila opravdana, da je njome sprečen teror nad albanskim stanovništvom, da su doneli slobodu SRJ, odnosno Srbiji.
– Umesto toga, oni su, zapravo, okupirali deo teritorije Srbije, formirali tzv. državu Kosovo i izgradili vojnu bazu &39;&39;Bondstil&39;&39;, jednu od 800 vojnih baza u oko 70 zemalja širom sveta. Društvenopolitička, ekonomska i vojnopolitička kretanja u svijetu nas opominju, odnosno daju za pravo da podsećamo na agresiju NATO na SRJ-Srbiju, da mlađim generacijama objašnjavamo kako nam je tzv. &39;&39;demokratski Zapad&39;&39; 1992. godine nametnuo do tada neviđene ekonomske sankcije i da je 1999. godine izvršio agresiju, odnosno nametnuo rat. Istaknuti svetski teoretičari i političari ne libe se da javno naglašavaju da je ratom protiv SRJ 1999. godine počeo rat u Evropi. Odbranom od NATO agresije zadivili smo cijeli svijet. Ne smijemo zaboraviti da nas je napalo 19 tada najmoćnijih zemalja ida smo bili sami, bez saveznika. Otpor agrasiji NATO, uprkos gubicima u ljudstvu i velikim materijalnim razaranjima, danas je veliki kapital Srbije, čiji primer borbe za slobodu i nezavisnost ističu sve slobodoljubive zemlje i narodi svijeta, podvukao je Kastratović i dodao da je, umesto dosledne primene odredaba Rezolucije 1244 izgrađena vojna baza Bondstil, izvršen pogrom preostalog srpskog stanovništva na KiM, razorena domaćinstva i spomenici srpske materijalne kulture i uništeni manastiri i crkve Srpske pravoslavne crkve.
Ističući da je Vojnotehnički sporazum, potpisan u Kumanovu 10. juna 1999. godine, bio alat kojim je trebalo realizovati odredbe Rezolucije 1244 SB UN, Miloš Đošan, načelnik Komisije za njegovu primenu, rekao je da, osim brojnih slabosti, koje su od početka pratile rad Komisije i očigledne pristrasnosti takozvanih međunarodnih snaga, negativna unutrašnja kampanja protiv naše vojske i borbe na Kosovu i Metohiji, bitno je uticala na rad Komisije.– Sve je rađeno sa jednim ciljem. Trebalo je obesmisliti i Vojno-tehnički sporazum i Rezoluciju 1244. Vreme je pokazalo da se to i danas čini. Oni u našem društvu, koji zagovaraju uvođenje sankcija Rusiji, neskriveno rade protiv Rezolucije 1244, našeg naroda na Kosovu i Metohiji i celovitosti naše zemlje, istakao je Đošan.
