Istorija

Hronološki okviri ove knjige obuhvataju period od 1919. do 1924. godine, okarakterisan kao period „diplomatske borbe za granice uslovljene vojnim faktorom“, te prate evoluciju diplomatskih relacija dve susedne, prijateljske zemlje, od srpsko-grčkih u jugoslovensko-grčke. To tranzitno vreme, okarakterisano razaranjem uticajnih carstava i naknadnom rekonstrukcijom Evrope, Balkana i Srednjeg istoka, nikako nije bilo period mira, već intenzivan period ponovnog formiranja granica i sfera uticaja. U tom smislu ispitivanje skoro istovremenih procesa stvaranja i jačanja pozicije Kraljevine SHS naspram svog južnog suseda, Grke, uzroka maloazijske ekspedicije i grčkog angažmana u njoj, kao dela ukupne britanske spoljnopolitičke koncepcije u međuratnom periodu, ali i nastanka ruske emigracije i uloge boljševičkog faktora u redefinisanju pozicije velikih sila na Bliskom i Srednjem istoku, naglašava važnost događaja koji su usko u vezi sa britanskim uticajem, složenom ruskom pozicijom, srpsko(jugoslovensko)-grčkim i italijansko-grčkim oscilirajućim relacijama, ali i italijansko-jugoslovenskim, kao i italijansko-francuskim animozitetim u Istočnom Mediteranuz. Komponenta vojne moći se pojavljuje kao nezaobilazan preduslov za formiranje tadašnje geopolitičke stvarnosti Balkana, Istočnog Mediterana i Bliskog istoka.